Educational Workshop: DAYS 1-5: Physical workshop

The physical part of the RE-FUSE educational workshop took place at the facilities of GNO's Dance School. The nine participants (Thekla Flouri - actor, Vicky Itsiou - dancer, Antonia Zoi Kafka - singer, Anastasia Koukioglou - violinist, Apostolis Koutsogiannis - composer, Anastasia Margouta - choreographer, Dimitra Remidianaki - violinist, Leda Simota El Tzajusi -stage director, Artemis Vavatsika - accordionist) and the four tutors (Tzeni Argyriou, Argyro Chioti, Thanasis Deligiannis, Efthimis Theou) worked for five consecutive days, sharing interdisciplinary tools that the platform has designed throughout its activities. The workshop did not have a goal to result into a performance, however, last day's tryout was open for a small number of friends and collaborators at the opera.

The participants were asked to keep a diary, writing down thoughts and observations throughout the workshop. Below are some excerpts (in Greek):

Ημέρα 1η

Θέκλα
Φτάνω στην Αρχιμήδους 16 μια ώρα πριν γιατί είχα αγχωθεί λίγο... Ήταν ίσως από τις πρώτες φορές που δεν ήξερα καθόλου για το τι θα ακολουθούσε, είχα πάει ανοιχτή για να μάθω πράγματα,να συν υπάρξω με τα υπόλοιπα μέλη της ομάδας. Το δύσκολο και ενδιαφέρον που κρατάω από αυτή την συνάντηση είναι το που θα πρέπει να είναι το βλέμμα, ακούγεται εύκολο αλλά είναι κάτι που δυστυχώς δεν μπορούμε να αντιληφθούμε κατευθείαν. Το "δίκτυο" είναι μια πολύ όμορφη διαδικασία πιστεύω για να ακούς και να υπάρχεις ανάμεσα στους υπόλοιπους. Ανυπομονώ να δω πως θα εξελιχθεί όλη αυτή η διαδικασία τις υπόλοιπες μέρες γιατί τελικά άλλη μια φορά αντιλαμβάνομαι πόσο δύσκολο είναι να βρίσκεσαι σε μια ομάδα και να προσπαθείς να γίνεις ένα σώμα με αυτήν.

Βίκυ
Σε σχέση με εμένα, το σώμα μου και τους άλλους ή τον άλλο
- Παρουσία
- Ετοιμότητα/ περιφερειακή όραση/ συντονισμός με τον/τους διπλανούς/ τον χώρο - συνείδηση του σώματός μου (τι κάνει/ πώς αλλάζει/πώς επηρεάζει/ πού βρίσκεται στο χώρο και σε σχέση με τους άλλους/ ποια η σχέση με τους άλλους και τους 'θεατές')
- Μίμηση/ συντονισμός/είμαστε μαζι (ένα σύστημα)
Σε σχέση με τους "θεατές"
- Παρουσία (εδώ, τώρα) έχω συνείδηση της παρουσίας τους
- Αφήγηση (Ελέγχω την αφήγησή μου, τι "δείχνω/λέω" στον 'θεατή' άρα ευθύνη μου να είναι καθαρό ό,τι θέλω να αφηγηθώ)
- Καθαρή η πρόταση ή η μίμησή μου ή η ερώτηση απάντηση στην πρόταση κάποιου άλλου
ΔΙΚΤΥΟ (κοινός ρυθμός/ταχύτητα): ποια η λειτουργία του "σχήματος" που παίρνει το δίκτυο?
- Όρια/κανόνες σε σχέση με τον χώρο:
γιατί πρέπει να τηρούνται από όλους? -> η καθαρότητα στο πώς χειριζόμαστε το χώρο όλοι (αν δεν γίνεται από όλους δεν υπάρχει καθαρότητα) διευκολύνει τον θεατή να αντιληφθεί όρια χώρου/σχήματα/ τι συμβάσεις ακολουθούμε εμείς που είμαστε μέσα σε σχέση με το χώρο. Μέσα από αυτό γίνονται πιο ορατές στο μάτι του 'θεατή' οι επιλογές/ προτάσεις που εισάγουμε. 
- Έλεγχος: ελέγχω την παρουσία μου, κοντρολάρω βλέμμα/απεύθυνση, ακόμα και αν δεν τους κοιτάζω έχω επίγνωση ότι σε αυτούς απευθύνομαι
- απλότητα/καθαρότητα κινήσεων/επιλογών
- εμμένω στην επιλογή μου/όχι μισο-προτάσεις
- η ευθύνη είναι κοινή για επιτυχία/αποτυχία δικτύου 
- η επανάληψη φέρνει το ρυθμό (?) ο ρυθμός βοηθά στην επανάληψη

Ημέρα 2η

Τόνια
Μίμηση. Κάποιος οδηγεί, κάποιος ακολουθεί. Εναλλάσσονται. Προστίθεται η δυνατότητα συνδημιουργίας- απάντησης. Στη συνέχεια προσθέτουμε κάποιον ήχο με το στόμα. Εν τω μεταξύ τα ζευγάρια έχουν τη δυνατότητα να συνδέονται με άλλα, και να σχηματίζουν προσωρινά ένα ενιαίο σώμα. Οι ήχοι του ζευγαριού έχουν μπει στο παιχνίδι. 
Μετά το διάλειμμα, εξελίσσουμε το δίκτυο της πρώτης μέρας. Κάθε άτομο που βρίσκεται στο δίκτυο χρειάζεται να έχει απεύθυνση και την αίσθηση του για ποιον κάνει αυτό που κάνει. Να προτείνει, να ακολουθεί ή να αντιπροτείνει με σαφήνεια, αποφασιστικότητα και εμπιστοσύνη. Μία ασφαλής μέθοδος για αρχή, είναι η πρόταση κάποιας ιδέας/ μοτίβου, η επανάληψη και εδραίωση αυτής, και ύστερα, η εξέλιξη της. (χρειάζεται επίσης τα δωμάτια του δικτύου να μη μένουν για πολλή ώρα άδεια.)

Ημέρα 3η 

Δήμητρα
Την 3η μέρα, αφού μπήκαμε δυναμικά στο δύκτιο, εντάξαμε και το κείμενο σε ένα καινούργιο δωμάτιο στο χώρο. Αυτή τη φορά, παρόλο που είχαμε παραπάνω πράγματα να προσέξουμε, ήταν πιο ξεκάθαρες οι φράσεις και η αντίστιξη που δημιουργούσαμε όλοι μαζί για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα. Βοήθησαν πολύ και οι οδηγίες που μας έδιναν οι συντονιστές. 
Έπειτα κάτσαμε σε κύκλο και προσεγγίσαμε το κείμενο με έναν διαφορετικό τρόπο, περισσότερο ακουστικό. 
Αυτός ο τρόπος με βοήθησε να καταλάβω πολλά πράγματα για το πως μπορούμε να πούμε και να τοποθετήσουμε ένα κείμενο στο χώρο. Όλο αυτό με εκανε να συνειδητοποιήσω ότι ο ήχος είναι εξίσου άμεσος και συμαντικός για τους ακροατές όπως είναι και η όραση.  

Αναστασία Μ
Βιωσα την σημερινή δραστηριότητα σαν μια πολυδιάστατη ενέργεια (κινηση,ρυθμος,μουσική,λογος). Με δυσκολεψε το στοιχείο του λόγου διότι κατάλαβα οτι είναι ενα ανεξερεύνητο πεδιο που εχει πολλά πραγματα να σου μαθει. Εγινε επίσης χρηση του λογου με διαφορετικές ποιότητες το οποίο μου φάνηκε πολύ ενδιαφέρον.

Αναστασία Κ
Η αποδόμηση δεν είναι αυτοσκοπός, αλλά μέσο για να. Ξεκινάω μάλλον από το τέλος, είναι αυτό που κράτησα από χθες περισσότερο. 
Χθες μπήκε στο παιχνίδι και ο λόγος, οι ασκήσεις είχαν πολύ ενδιαφέρον και μου άρεσε που δούλεψα πρώτη φορά έτσι ένα κείμενο. 
Nιώθω σαν να υπάρχει ένα κόνσεπτ απλότητας, ως προς το υλικό και την επεξεργασία του, το οποίο επίσης αποτιμώ πολύ θετικά, τόσο αισθητικά όσο και λειτουργικά. Αποδομείται κάπως και ο ρόλος του καριερίστα σούπερ καλλιτέχνη που είναι επί σκηνής για να δείξει ο καθένας το μάξιμουμ των χορευτικών, μουσικών, υποκριτικών του ικανοτήτων. Πέρα από αισθητική επιλογή, όλη αυτή η οπτική επιστροφής στη βάση της κίνησης, του ήχου ή της εκφοράς του λόγου, δημιουργεί όντως το πεδίο να αποκτήσει πραγματική υπόσταση μια δια-καλλιτεχνική προσέγγιση, ανοίγοντας μία πολλαπλότητα δυνατοτήτων και προσωπικής και ομαδικής εξερεύνησης της δημιουργικότητας και έκφρασης. Επίσης, το όλο πλαίσιο, έχει έναν χαρακτήρα εξερεύνησης που νομίζω ότι μένει πάντα στο παιχνίδι, άσχετα με την εξοικείωση με τα εργαλεία και τους εκάστοτε αυτοματισμούς, σαν να υπάρχει διαρκώς μία απειρότητα δυνητικοτήτων του πού μπορεί να σε βγάλει αυτή η διαδικασία. Έχει έναν χαρακτήρα παιχνιδιού από αυτήν την άποψη της εξερεύνησης και της ανοιχτότητας, που ξεφεύγει από τους στάνταρ όρους του τι είναι μία πρόβα ή μία στάνταρ διαδικασία φιξαρισμένη από τα πριν ως προς το καλλιτεχνικό αποτέλεσμα.
Συνολικά νομίζω παίρνουμε συνεχώς νέα εργαλεία, το οποίο ήδη από τις ώρες που είμαστε εκεί, μου δίνει φιντμπακ και ιδέες.
ΥΓ Α! Ξέχασα, επίσης φουλ ενδιαφέρον το κομμάτι του λόγου ως μουσική, η ισορροπία μεταξύ μιας καθαρά μουσικής προσέγγισης (λόγος ίσως κενός νοήματος; Το νόημα κάθε φορά επαναπροσδιορίζεται;) και μια πιο λεκτικής-κοντά στην προφορικότητα εκφοράς του. Πλας οι ασκήσεις με τις συνηχήσεις, μου σκάγανε ιδέες συνέχεια. 

Ημέρα 4η

Λήδα
Συνεχίζω να μαζεύω ιδέες για εργαλεία και τρόπους χρήσης αυτών. Νομίζω πως χθες δοκίμασα περισσότερο τη χρήση των δωματίων και κυκλοφόρησα περισσότερο γενικότερα. Σε κάποιες στιγμές ένιωσα μια ανάγκη να προτείνω και να παρέμβω "σκηνοθετικά", αλλά ένιωσα: 1. πως ήθελα να δω να συμβαίνει κάτι τόσο συγκεκριμένο που δεν ήξερα πως να το προτείνω, 2. αν θα ήταν εφικτό κι αν δε θα ένιωθε πίεση αυτός στον οποίο θα απηύθυνα την εντολή και 3. μέχρι να σκεφτώ τα παραπάνω χανόταν η στιγμή και αυτό το κάτι δεν είχα λόγο πια να το προτείνω. Ωστόσο νιώθω πως αυτή την ισορροπία πρέπει να βρω, το πως να είμαι on ως περφορμερ όχι μόνο για να συμμετέχω ως σώμα αλλά και δίνοντας κατεύθυνση. Πάντοτε εκτελώντας και τα δυο ταυτόχρονα, κι όχι μπαινοβγαίνοντας σε δυο καταστάσεις υπηρετώντας μια τον ένα και μια τον άλλο ρόλο

Ημέρα 5η

Αποστόλης
Την τελευταία μέρα του σεμιναρίου (παρασκευή) δουλέψαμε πάνω σε εργαλεία που ασχοληθήκαμε και την προηγούμενη βδομάδα. Ένιωθα περισσότερο εξοικείωση με τα υπόλοιπα άτομα και με την διαδικασία και τον τρόπο προσέγγισης των υλικών. Έτσι, στις πρώτες κινησιολογικές δοκιμές αισθανόμουν πολύ άνετα αλλά και παρατηρούσα με ενδιαφέρον τον εαυτό μου και τους υπολοίπους. Δουλέψαμε σε ζευγάρια και ήταν πιο εύκολο ,νομίζω, να αποκτήσουν μεγαλύτερη σαφήνεια οι "προτάσεις" μας.
Στην συνέχεια μπήκαμε στην φάση του δικτύου αλλά αυτή την φορά με την παρουσία του κόσμου. Είχαμε πει πως δεν έχει τον χαρακτήρα παρουσίασης μολαταύτα ήταν δύσκολο να μην νιώσουμε ότι παρουσιάζουμε την δουλεία της βδομάδας. Έτσι, παρότι σε γενικές γραμμές υπήρχε εξερέυνηση των υλικών με τρόπο δημιουργικό, γενικά ένιωσα στιγμές έντονης αμηχανίας. Ωστόσο, είχε πολύ ενδιαφέρον η παρατήρηση των όσων είχαμε δουλέψει σε συνθήκες (έστω και ψυχολογικά δημιουργημένες) πραγματικής παράστασης. 

Three video excerpts of the physical workshop:

A video of one of the tryouts during the physical workshop: